Zamanın Oyunu

Hayatın akışında nadiren de olsa yer bulan, insanı bulunduğu zamandan ve mekandan bir süre çıkaran bir aktiviteydi albümleri karıştırmak. Annesi ve babasının çoçukluğundan başlayan, gençlikleriyle zamanın modası sebebiyle daha komik bir hal alan siyah beyaz fotoğraflar... Düğünler, oyunlar, bekar ev halleri ve minik bir kız çocuğunun doğmasıyla şenlenen evin eskimiş fotoğrafları...

Birçok resmin hikayesi biliniyordu artık. O kadar çok dinlemişti ki bunları, artık birçoğunu kendisi anlatıyor ve aynı fotoğraflara bir şey söylemeden gülüyorlardı. Mesela ağacın üstünde oturan iki kadının fotoğrafına atılan kahkahalara kimse bir anlam veremezdi; resim çekildikten sonra iki kadının ağacın dalından düştüğünü bilmedikleri için... Ya da kahkahalarla gülen mutlu aile tablosu gösteren resimlere baktıkça oluşan hüzün dalgasını kimse yorumlayamazdı o aile üyelerine olanları bilmedikleri için...

Şimdi eline aldığı albüm, eski, büyük, sert kapaklı üstünde bir bebek resmi olan bir albümdü. İçinden annesinin çocukluğundan ve gençliğinden fotoğraflar vardı. Hem kahkahaların hem hüznün en yaygın biçimde yer aldığı özel bir albümdü. Genç yaşında, daha annesi lisedeyken trafik kazasında kaybedilen bir dayı ve onun her daim yüzünün güldüğü fotoğrafları... Şimdi hayatta olmayan anneanne... Alzeihmer hastalığına yakalanan ve onları hatırlamayan bir dede... Mutlu aile fotoğraflarının şimdi birbir dağılan, saçılan ve kaybedilen kahramanları...

Ve işte o fotoğraf! Hikayesini onlarca kez dinlediği, her defasında onu şaşkına uğratan, ilk dinlediği zamanlarda korkutan tüylerini ürperten bir fotoğraf. Yan yana sandalyelerde oturan gülerek birbirlerine sarılmış olan anneanne ve dede, arkalarında elini annesi ve babasının omzuna dayamış, karizma poz veren dayısı... Hemen sağında sol tarafa bakarak gel işareti yapan teyzesi ve sol tarafta annesi. Annesinin elini tuttuğu bir kol ve fotoğraftan çıkmayan kolun sahibi...

Esrarengiz bir şekilde hayatlarına giren ama fotoğraf karesine giremeyen ve esrarengiz bir şekilde ortalardan kaybolan biri...